NOWY JORK — Tylko jedno słowo mogło opisać pięciobiegową piątą rundę, która wskrzesiła Dodgersów w piątym meczu World Series w środowy wieczór, i pozostawić to człowiekowi, który wyprodukował najbardziej dziwaczny hit tego nieprawdopodobnego rajdu, aby go dostarczyć.
“Zwariowany!” Mookie Betts wrzasnął, a oczy piekły go od piwa i szampana, które koledzy z drużyny wylali mu na głowę po oszałamiającym zwycięstwie od tyłu nad New York Yankees 7:6, które zapewniło mu ósme mistrzostwo w historii franczyzy Dodgers. „To było szalone, jak to się rozwinęło. To znaczy, żeby nas pokonać, musisz rozegrać czysty mecz.
Yankees nie rozegrali czystego meczu w środowy wieczór, popełniając większość błędów w piątej rundzie, która musiała być jedną z najpaskudniejszych w historii posezonowej i która pozbawiła ich prowadzenia 5:0, które zbudowali po dwóch runach u siebie Aarona Judge’a bieg w pierwszej rundzie i solowe strzały Jazza Chisholma Jr. w pierwszej i Giancarlo Stantona w trzeciej.
Nowojorski as Gerrit Cole potrzebował tylko 49 narzutów, aby przetrwać cztery rundy bez trafień, a jego obrona faktycznie obroniła potencjalny run w czwartej, kiedy Judge z Bettsem na pokładzie po spacerze rozpoczynającym pobiegł do ściany w lewym środkowym polu, aby oddać piłkę w podskoku złapał napęd Freddiego Freemana, po czym uderzył w ścianę.
Jednak Yankees doznali niesamowitego załamania w defensywie w pierwszej połowie piątej partii, popełniając dwa błędy fizyczne i jedną gafę mentalną, co pozwoliło Dodgersom zdobyć pięć niezasłużonych runów i zremisować wynik 5-5.
„Kiedy dostajesz dodatkowe outy i potrafisz wykorzystać ten rodzaj gry, jest to coś ogromnego” – powiedział Freeman, który został uznany za najcenniejszego gracza w serii po odbiciu 0,300 (sześć za 20) przy czterech homerach, potrójnym i 12 RBI w meczu pięć gier. „Abyśmy mogli wyrównać sytuację, po prostu można było poczuć dynamikę [shifting].”
Kiké Hernández, którego średnia w karierze wynosi 0,391 (dziewięć na 23), ma na koncie trzy deble, potrójny i home run od Cole’a, wyprowadził na piąte miejsce jednym uderzeniem na prawy środek pola, przełamując nieuderzającego Cole’a.
Dodgers wykorzystali szaloną piątą rundę, zdobywając pięć runów przeciwko Yankees w piątym meczu World Series.
Tommy Edman podążał tonącą linią, kierując się na płytki środek. Sędzia, który nie popełnił błędu w 158 meczach w sezonie zasadniczym i 13 meczach posezonowych, wbiegł do akcji i miał mnóstwo czasu na złapanie czegoś, co wydawało się rutynową piłką z powietrza.
Jednak Judge w ostatniej sekundzie zerknął na biegacza i nie trafił, piłka odbiła się od jego rękawicy i kopnęła w prawą stronę. Sędzia otrząsnął się i wykonał mocny rzut na drugą pozycję, ale Hernández pokonał rzut – ledwo – agresywnym wślizgiem nogami do przodu.
„Zawsze coś mówią, nawet w baseballu” – powiedział trzecibazowy Dodgersów, Max Muncy. „Nigdy w to nie wierzyłem, ale nie wiem, stary… facet robi niewiarygodny chwyt, a potem nie trafia. Może więc sytuacja się wyrówna.
Teoscar Hernández zdobywa double-run double w piątej rundzie i remisuje w piątym meczu World Series przeciwko Yankees.
(Wally Skalij / Los Angeles Times)
Błąd spowodował, że Will Smith dostał dwie bramki bez żadnych outów, a on wbił ziemię w dołek, który Anthony Volpe bezbłędnie wybił z boiska. Jednak zawodnik Yankees z krótkim zatrzymaniem wykonał rzut na trzecią bazę, próbując zmusić prowadzącego biegacza, co było błędem, który spowodował, że bazy nie miały autów.
„Wiem, że w tej akcji popełnili błąd Volpe, ale jeśli zwolnisz i zobaczysz, jak Kiké wbiegł na trzecią bazę, to właśnie to ułożyło się w tę akcję” – powiedział Freeman o Hernándezie, który skręcił lekko w prawo i wpadł do bramki Volpe pas do rzucania, gdy zbliżał się do trzeciego. „To on ma niewiarygodne, podstawowe IQ.”
Cole zesztywniał, pokonując Gavina Luxa szybką piłką z prędkością 99 mil na godzinę i Shohei Ohtaniego paskudnym zagięciem kostek z prędkością 87 mil na godzinę, o włos od ucieczki z korka.
Ale runda przybrała kolejny dziwaczny obrót – dosłownie – kiedy Betts uderzył powolnym squibberem w kierunku pierwszej bazy, który skręcił lekko w lewo, zbliżając się do Anthony’ego Rizzo, który czysto wybił piłkę po swojej prawej stronie, około 5 stóp od worka.
Cole początkowo przedarł się w stronę pierwszej bazy, aby się osłonić, ale w niewytłumaczalny sposób zatrzymał się pomiędzy kopcem a torbą, wieszając Rizzo do wyschnięcia. Rizzo nie był w stanie pokonać Bettsa, a Bettsowi przypisano pojedynczy gol RBI na bramce, który obniżył prowadzenie Nowego Jorku do 5-1.
„Mooke uderza squibbera, więc Rizz nie mógł przez niego przebiec” – powiedział menadżer Yankees Aaron Boone. „Musiał tam zostać i upewnić się, że dobrze złapał piłkę ze względu na rotację piłki. I myślę, że Gerrit… był w pewnym sensie wyczerpany, próbując się z tego wydostać, ale po prostu nie zareagował wystarczająco szybko, żeby się otrząsnąć.
Betts nie był do końca pewien, co wydarzyło się podczas przedstawienia.
„Wiem, że trafiłem i musiałem uciekać” – powiedział Betts – „i cieszę się, że Cole nie obronił się pierwszy”.
Cole wyprzedził Freemana, doliczając 1 do 2, a Freeman sfaulował zmianę przy prędkości 93 mil na godzinę, po czym trafił w wewnętrzny róg szybką piłką poruszającą się z szybkością 99,5 mil na godzinę, aby wystrzelić flarę w płytkie centrum, co dało mu pojedynczy przejazd na dwa przejazdy. zmniejszyć prowadzenie Yankees do 5-3.
„Doszedłem do dwóch trafień i udało mi się sfałszować tę zmianę, co było ogromne” – powiedział Freeman. „Ponieważ w takich sytuacjach musisz faulować narzuty miotaczy. Udało mi się sfaulować i wykonać kolejny rzut, na szczęście trafiłem piłkę w środek”.
Następnie sprzątacz Teoscar Hernández zmiażdżył slidera 1 i 2 z wysokości 404 stóp do podstawy ściany środkowego pola, poza zasięgiem sędziego, uzyskując podwójny dublet z Freemanem, z bólem prawej kostki i w ogóle, zdobywając punkty od pierwszego do zremisuj mecz 5-5. Muncy ruszył przed Cole’em swoim 38. narzutem w rundzie i zmusił Kiké Hernándeza do wybicia się na ziemię i zakończenia rundy.
„W całym tym meczu, tak naprawdę w całej tej serii, wydarzyło się wiele szalonych rzeczy” – powiedział Andrew Friedman, prezes ds. operacji baseballowych Dodgers. „Na tym polega magia, piękno i teatr październikowego baseballu”.
Miało nadejść jeszcze więcej. Yankees strzelili jednego gola w szóstym secie i wyszli na prowadzenie 6-5. Dodgers kontratakowali dwoma uderzeniami w ósmym secie i wyszli na prowadzenie 7:6, Kiké Hernández i Edman rozpoczęli rajd pojedynczymi partiami, a Lux i Betts atakowali seriami ofiarnymi muchami.
Pozornie niezłomny pomocnik Blake Treinen rzucił najwięcej w sezonie 42 narzutów, oddając tylko jedno trafienie, trafiając trzy i przechodząc jednego, co zanotowało siedem autów od szóstej do ósmej rundy.
Następnie starter i zwycięzca trzeciego meczu, Walker Buehler, wyszedł z Bullpen, aby rzucić jedną, dwie, trzy dziewiąte w obronie, rozkładając szeroko ramiona po kończącym grę uderzeniu Alexa Verdugo, gdy jego koledzy z drużyny wbiegli ze swoich pozycji i wyszli z boiska. ziemiankę, aby pochłonąć praworęcznego w jednym gigantycznym ludzkim uścisku.
„Dzisiejszy wieczór był w zasadzie uosobieniem naszego sezonu” – powiedział Muncy podczas szalonej uroczystości w zalanym alkoholem klubie gości. „Dostaliśmy kilka ciosów, wróciliśmy. Dostałem kolejny cios, wróciłem. Po prostu facet za facetem wychodzi, robi robotę i szlifuje.
„Otrzymuj wiadomości o kontuzjach, chłopaki wracają, więcej wiadomości o kontuzjach, chłopaki wracają, a mimo to nie poddawaliśmy się. Ten mecz, dosłownie, był naszym sezonem.
